Verslag 6: To Chiang Rai!

Het heeft even geduurd, maar hier ben ik weer met een nieuw reisverslag. Dit keer getypt vanuit Cambodja. De dag na mijn vorige verslag besloot ik om naar Chiang Rai te vertrekken. Ook nam ik afscheid van de 2 Canadese meiden. Met een minivan moest ik dezelfde rotweg weer terug en deze keer had ik een chauf die wel een gezond verstand had. Via Chiang Mai zou ik dan naar Chiang Rai gaan. Eenmaal in Chiang Mai aangekomen liep ik naar mijn hostel. Dit was even zoeken want het zat in een klein afgelegen straatje. Voor 120 baht mocht ik hier op een gedeelde kamer slapen. Sleutel A2 kreeg ik. Dit hield (schijnbaar) in kamer A en bed 2. Toen ik rustig mijn glaasje water aan het opdrinken was vroeg iemand die er werkte waar ik vandaan kwam. “aaah the Netherlands!, welkom! Hoe gaat het? Ik spreken beetje Nederlands”. Na een kort Nederlands praatje met deze Thai gemaakt te hebben, vroeg hij mijn sleutel terug. Van hem kreeg ik een andere sleutel. B1 was het dit keer. Tot mijn blijde verbazing was dit de luxe kamer. Een fijn bed op een kamer met 2 bedden. Het andere bed had geen muskietennet en dus lag ik er die nacht helemaal alleen. Na een goede nachtrust stapte ik op de (hoe kan het ook anders) VIP-bus naar Chiang Rai. Ergens had ik gelezen dat dit een gewone bus was zoals wij hem kennen uit Nederland (geen lijnbus maar een touringcar). Maar dit was het absoluut niet. Het bleek dus een echte VIP-bus te zijn, compleet met beeldschermpje voor films, games en muziek (zoals in een vliegtuig, je eigen beeldschermpje), een gratis flesje water, snack en verfrissings doekje. Iemand zal wel doorgegeven hebben dat ik voor deze rit een ticket gekocht had, want volgens mij hadden ze de allerbeste bus van het bedrijf (Green Bus) opgetrommeld om mij in de watten te leggen op de drie uur durende busreis naar Chiang Rai. Onder het genot van de film Real Steal was ik er binnen no-time. Die avond keek ik in de Coconutbar naar het WK-voetbal.
De volgende dag ging ik met de lokale bus naar de witte tempel en het zwarte huis. In de eerste bus kwam ik twee Nederlanders en twee Canadezen tegen met dezelfde plannen als mij. Hier heb ik dus de hele dag mee rond gedaan. ‘s Avonds keken we met zn allen naar het Nederlands Elftal tegen Mexico, in de Coconutbar. De volgende dag ben ik (wederom alleen) een beetje door Chiang Rai gaan lopen. Tempeldag (met kater) werd het. Eenmaal terug bij mijn hostel raakte ik aan de praat met een Australier(James). Hij was zijn maat(Tom) kwijt, omdat ze allebei een ander vliegtuig hadden. Zijn maat sliep ook in een mega dik resort. Toen besloten we om een tuktuk naar zijn resort te pakken. Dit was ongeveer een half uur rijden en toen we 100baht(3,09 euro) af moesten rekenen voelden we ons best afgezet. Voor dat geld vroegen we de tuktuk driver te wachten, we zouden over 5 min, met Tom, terug zijn om naar ons hostel te gaan. Toen we Tom eindelijk gevonden hadden (20min) gingen we naar zijn kamer. Hij moest nog ff iets anders aan trekken. Uiteindelijk ging hij toch maar ff vlug douchen en waren we weer 30 min verder. James had ook nog niet gedoucht en dus waren we weer 15min verder. Toen James onder de douche stond belde de receptive of we de tuktuk nog nodig hadden. Tom zei, ja we zijn er over 2 min. Dit werden er ongeveer 15. En die tuktukman maar wachten. Goed, toen de mannen opgefrist waren gingen we naar de Nightbazaar(of nightmarket), vlakbij mijn hostel. Hier gingen we een hapje eten en James bestelde een of andere hotpot (of zoiets). Wat hij niet wist, is dat je bij een hotpot een stenen constructie met brandende kolen erin krijgt en hierop een stenen pot. In deze stenen pot zit water. Daarnaast kreeg hij een mandje met allemaal rauwe groenten, kruiden, een ei en een schoteltje met wat rauwe kip. Hij moest dus zelf zijn eten koken! Dat had hij natuurlijk niet verwacht. Lekker was het overigens wel. Bij de maaltijd bestelden de mannen een 3 Liter tapje bier, die sneller leeg, dan vol getapt was. Het eerste glas moet bij hun altijd in een keer opgedronken worden en het laatste glas ook. Ze stonden erop dat ik ook een paar glazen bier mee dronk. Maar nadat ik hiermee instemden vertelden ze pas dat het eerste biertje in een keer leeggedronken moest worden. Mijn bierteller in Chiang Rai blijft dan ook steken op 2 glazen. Geen schande voor een onervaren bierdrinker. Na dit tapje gingen we naar de Coconutbar om het WK voetbal van die avond te zien. Hierna hebben we in een poolbar veel gepoold, gepingpongd en vooral veel gelachen. Naar mate de avond vorderde werden we zatter en zatter. De hele avond grapten ze al over de zin : “Are you a booooooooy?” Uiteindelijk vroeg Tom op een gegeven moment aan een meisje: “Are you a booooooooy?” (voor de mensen die zich afvragen waar dit mee te maken heeft, Thailand, en met name Bangkok, kent heel veel ladyboys. Dit zijn mannen die zich als vrouw verkleden en soms ook compleet omgebouwd zijn. Met als gevolg dat je soms niet kan zien of je nu naar een jongen of een meisje staat te kijken.) Zoals jullie je kunnen indenken kwamen James en ik niet meer bij van het lachen. Het meisje daarentegen was er minder gecharmeerd van en dit was ook het laatste wat een van ons tegen haar(of hem!) gezegd had. Achja, zo mooi was hij(of zij) nou ook weer niet Tom!
Even later ging Tom een potje tafeltennissen tegen een Thais(wat wij alle 3 dachten) meisje. Het zou een match tot de 11 zijn waarbij de verliezer zijn of haar kont zou moeten laten zien aan de andere. Tot onze grote opluchting won Tom dit potje met grote overtuiging. En liet het meisje haar billen zien. Om 5 uur besloten we om toch maar naar huis te strompelen, maar niet voordat we onze maagjes gevuld hadden met een of andere vaste substantie. Tom ging met de taxi naar zijn hotel en wij gingen naar een restaurant. Dit restaurant was nog open. Na een half uur op ons eten gewacht te hebben zijn we toch maar naar de 7-eleven gegaan. Een gouden zet. Hier konden we pizza, hamburgers, hotdogs en andere dingen halen! Uit de magnetron wel te verstaan, maar ach. Alles smaakt beter dan de lucht die we kregen bij het restaurant. Ik bestelde een soort pittige kipburger en ze hadden verse sla en komkommer om er op te doen. Dit was echt zo lekker, dat ik er nog een bestelde. (ja, ik zal me dikke kop ook wel houwe!) Om 06.00 lag ik dan eindelijk op bed. Om vervolgens om 10.30 alweer gewekt te worden, Tom was er al weer. Voor mij was het tijd om afscheid te nemen van mijn nieuwe vrienden en Chiang Rai. Met hun hem ik echt een onwijs leuke avond beleefd. Tot zover nu mijn verslag, misschien dat er over een paar uur nog een verschijnd. Nu is het tijd om een zwembadje op te zoeken.

Bedankt voor het lezen!

En check voor foto’s :
nayanheijmans.tumblr.com

Kopieren en in de adresbalk plaatsen.
Overigens lopen mijn foto’s wel ongeveer synchroom met mijn verblijf hier!