Deel 2 Verslag 4, Chiang Mai

Na een paar dagen zoeken is het me eindelijk gelukt om een "fatsoenlijke" computer te vinden die bij blijft als ik zinnen aan het typen ben.
Zoals beloofd hier deel 2 van verslag 4. Ik weet niet of het spoedig genoeg voor jullie is, maar de tijd vliegt namelijk voorbij, hier in Pai.
Tijdens de eerste jungle dag zagen we trouwens ook nog een mooie waterval. Aan het einde van deze dag hadden we met onze groep wat kaartspelletjes gedaan, wat erg gezellig was. De tweede jungledag begon en we hadden dus afscheid genomen van de helft van onze groep. Toen liepen we nog een paar uur, al was deze tweede dag minder slopend als de eerste dag. Uiteindelijk kwamen we bij een nieuwe waterval aan. Hier stonden een paar kleine hutjes. Deze hutjes bleken onze accomodaties voor de komende nacht te zijn. In plaats van een grote gedeelde hut hadden we nu allemaal een eigen hutje. Na het avond eten werd het al gauw donker. De kaarsen kwamen op tafel en de verhalen van onze gids ook. Hij vertelde over hoe het was voor hem om in de jungle op te groeien en erna te verhuizen naar Bangkok. De stad die naar pis en poep ruikt. Net of het in de jungle overal even fris rook.... Maar affain, Het volgende verhaal ging over paddenstoelen. De jungle bevolking eet sommige van deze paddenstoelen, maar natuurlijk zijn er veel giftige soorten bij. Als je een paddenstoel ziet, met allemaal insecten erop die ervan eten. Dan is de kans groot dat de paddenstoel gewoon eetbaar is. Mocht het nou net die kleine kans zijn dat deze toch giftig is, dan heb je pech. Zo ook een gezin uit een jungle dorpje, waar zijn volgende verhaal over ging. Dit gezin, bestaande uit zes personen, was op een avond met vijf mensen thuis. Nummer zes was tijdelijk naar de grote stad vertrokken. De vrouw van dit gezin had een maaltijd bereid met twee paddenstoelen die ze zelf geplukt had. Na de maaltijd werden alle vijf de mensen erg ziek en moesten ze overgeven. Ook in Thailand kennen ze het begrip "ff de hond voeiere" en dus aten de twee honden die het gezin had van dit overgeefsel. De dag erna waren de vijf mensen en de twee honden overleden. Doordat ze dus die giftige paddenstoelen hadden gegeten. Hierna trok het hele dorp weg, om niet meer in het vervloekte dorp te wonen. Een erg tragisch verhaal.
Terug naar de tweede jungleavond. Onze gids had een grote zak tabak bij. Uit een bananenboom plukte hij een bananenblad. Hier sneed hij een vloeike uit. In dit vloeike deed hij wat tabak en een soort boomschors (om de tabak wat lichter te maken). Tijdens het rollen bewoog hij zijn handen naar zich toe, dit betekende dat hij nog van zijn vrouw/vriendin hield. Wanneer hij het andersom gerolt zou hebben, zou dat betekenen dat hij niet meer van zijn vrouw zou houden en er dus vanaf wou. Samen met de andere groepsleden hebben we deze bananenblad sigaret gerookt. Het was eigenlijk nog best goed te roken. (Bijna beter dan de smerige marlboro kuch die ze hier hebben) .Toen drie vande vijf groepsleden al op bed lagen, zat ik met Davide (een Italiaan) en Jack (onze gids) nog heel even na te praten. Op tafel lagen twee flessen met een snee aan de bovenkant. Jack vertelde dat deze dienden om kikkers in te doen die ze zouden gaan vangen als wij op bed lagen, zodat hun die als ontbijt op konden eten. Ik vroeg of wij mee mochten, want dat wou ik wel eens zien natuurlijk. Het mocht. Alleen lag zijn maat al te slapen en werd de kikkerjacht verzet naar de volgende dag. De volgende dag gingen we met Jack, zijn maat en vier groepsleden richting een rijstveld om kikkers, slakken, sprinkhanen en al wat bewoog te vangen, roosteren en opeten. Na een jacht van ongeveer een uur keerden we terug naar de waterval. De vangst bestond uit heel erg veel slakken, een zes tal sprinkhanen, drie kikkers en een krab (ja een krab). Jack roosterde alle beesjes op een vuurtje en hij gaf toen de schaal aan ons om alles op te eten.We probeerden met zn alle de sprinkhanen. Dit was best een apart iets, een soort aangebrand smaakje met wat knapperige onderdelen. Toen een slak. Deze zag er ook niet erg fris uit maar toch stopte ik er een in mijn mond. Jammer genoeg zat er in de slak erg veel zand. Niet dat ik het anders wel gelust had, maar toch. Ik heb het maar weer geprobeerd! Van de kikker heb ik niks geprobeerd, aangezien mijn goepsgenoten al allebei een pootje op hadden, kikker nummer twee heel erg mini was(nog geen cm) en kikker drie ontsnapt was. Wat restte was een het lichaam vaneen kikkertje waar de poten al uit getrokken waren. Niet erg smakelijk dus. Toen was het weer tijd om verder te gaan en we hadden gekozen voor de makkelijke route voor de derde dag, omdat een van de meiden een beetje ziek was. Deze route zou niet erg veel stijgen en dalen zijn, maar alleen vlak. En natuurlijk bleek hier weer eens niets van waar en hadden we soms moeite om omhoog of omlaag te komen. Maar de wandeling duurde dit keer maar anderhalf uur. Toen konden we achterin de pickup truck plaatsnemen en reden we naar het bamboo raften. Natuurlijk had ik mijn gewone broek nog aan (geen zwembroek). Het bamboo raften verliep erg rustig, al werden we wel zeik nat. Het waren een acht tal bamboo stokken van een meter of vier die aan elkaar gebonden waren. Gelukkig bleef het allemaal aan elkaar zitten. Eenmaal bij het eindpunt gekomen moesten we nog anderhalf uur wachten op een van de volgende lichtingen. Om vervolgens gezamelijk naar ons hotel te rijden. Bij deze groep was het bamboo vlot trouwens niet heel gebleven en waren ze allemaal in het water beland. Eenmaal in het hotel aangekomen met onze natte kleren werd er nog even een groeps foto gemaakt met Jack. Waarna ik EINDELIJK weer een douche had om mezelf te wassen, in plaats van een waterval. 's Avonds deed ik op het terras nog wat drankjes met Sally, van de junglegroep. Waarna ik verstandig op bed ging liggen om goed uit te rusten. De volgende dag zou ik tussen 09.30 en 10.00 met een minibusje naar Pai gebracht worden. Deze busreis was het laatste wat bij het gekochte pakket van 5300 baht (in Bangkok) zat. Hierna werd het dus maar weer kijken, hoe en wat.
Mijn echte backpack leven zou nu dan waarschijnlijk ook beginnen. Gedeelde kamers, goedkoop eten en armoedig leven. Niet echt mijn stijl natuurlijk, maar goed, dat overleven we ook wel weer!
Ow en trouwens, de tweede wedstrijd van Nederlands elftal heb ik moeten missen, omdat ik toen in de jungle zat. Terug in mijn hotel had ik wel de herhaling nog kunnen zien. Ik vroeg of de tv op het voetbal kanaal mocht. Natuurlijk wist nu ineens niemand welk kanaal dit was. en werd ik bijna afgemaakt door een medewerkster(een klein meisje van 18 jaar ofzo) van het hotel, aangezien zij de plaatselijke gtst aan het kijken was... Toen ik eenmaal het kanaal gevonden had, kwam ze drie keer vragen of ik wel echt keek. Zodra ze ook maar merkte dat ik even niet meer naar de tv keek, werd al gauw de erg erg erg EEERG slechte soap weer opgezet. Gelukkig had ik toen de herhaling al weer gezien. Deze soap duurde trouwens meer dan een uur, terwijl ze die gewoon onder werktijd aan het kijken was. Bij haar moest je drinken bestellen en elke keer als ze een bestelling kreeg dan spuwde ze bijna vuur. Naja, het moet niet gekker worden (dacht ik).....

En voor ik het vergeet, Foto's zijn te vinden op :
nayanheijmans.tumblr.com